Battle for Bastar Part 4: ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಮುಂದಿನ ನಡೆಯೇನು?

ಮಧ್ಯ ಭಾರತದ ದಟ್ಟ ಅರಣ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಭದ್ರಕೋಟೆಗಳ ಮೇಲೆ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ನಡೆಸಿವೆ. ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ನಾಯಕರು, ಕಮಾಂಡರ್‌ಗಳು ನೆಲಕ್ಕುರುಳಿದ್ದಾರೆ. ಅನೇಕ ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ಕೆಡರ್‌ಗಳು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಶರಣಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನೋಡಿದವರಿಗೆ, ಇದೊಂದು ಮಾವೋವಾದಿಗಳಿಗೆ ಸೋಲಿನ ಅಂಚು ಎಂದೇ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಆದರೆ, 2026ರ ಮಾರ್ಚ್ 31ರೊಳಗೆ ಅವರನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಗುರಿ ಒಂದು ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಾದರೂ, ಅನೇಕ ತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಅನುಭವಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಈ ಅತಿಯಾದ ಆಶಾವಾದದ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಗಂಟೆ ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಪೊಲೀಸ್‌ನ ನಿವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರು, ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ನಕ್ಸಲ್ ನಿಗ್ರಹ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡವರು, ಸರಳವಾಗಿ ಆದರೆ ಬಲವಾಗಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. "ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ. ನಮ್ಮ ದಶಕಗಳ ಅನುಭವ ಹೇಳುತ್ತದೆ, ಅವರು ಅಸಾಧಾರಣ ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ದೃಢ ಸಂಕಲ್ಪ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಿಜ, ಇತ್ತೀಚಿನ ತಿನ್ನೇರಡಾದ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅವರು ಹಿಂದೆಂದೂ ಎದುರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಅವರ ಅಂತ್ಯದ ಸೂಚನೆ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ."

ಆಗ ಕ್ರಾಂತಿ, ಈಗ ಕುಸಿತ?

1972ರಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲ್ ನಾಯಕ ಚಾರು ಮಜುಂದಾರ್ ಅವರ ಪೊಲೀಸ್ ಕಸ್ಟಡಿಯಲ್ಲಿನ ಸಾವಿನ ನಂತರ, ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಒಂದು ಪ್ರಬಲ ಚಳುವಳಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ಅವರು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಆಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಮಾವೋವಾದಿಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿದ್ದವು. ನೇಪಾಳದಿಂದ ಕೇರಳದವರೆಗೂ ಹರಡಿದ್ದ ದಟ್ಟ ಕಾಡುಗಳು ಅವರಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲು, ಜನರನ್ನು ತಲುಪಲು ವಿಶಾಲ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದ್ದವು.

ಆಗ, ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ಆದರ್ಶವಾದಿ, ಸಮರ್ಪಿತ, ಸಾಹಸಿ ಮತ್ತು ಚುರಕು ಮತಿಯ ನಾಯಕತ್ವ ಅವರಿಗೆ ಇತ್ತು. ಆ ಆದಿವಾಸಿ ಪ್ರಧಾನ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶೂನ್ಯವಾಗಿತ್ತು, ಸರ್ಕಾರದ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಬರೀ ಹೆಸರಿಗೆ ಮಾತ್ರವಾಗಿತ್ತು. ಪೊಲೀಸರಿಂದ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ಅತಿರೇಕದ ಕ್ರಮಗಳು ಮಾವೋವಾದಿಗಳಿಗೆ ಜನರನ್ನು ತಮ್ಮತ್ತ ಸೆಳೆಯಲು ನೆರವಾದವು.

ಆದರೆ, ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತೀರಾ ಭಿನ್ನ. ಮಾವೋವಾದಿಗಳಿಗೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಪ್ರದೇಶ ನಾಶವಾಗುವಷ್ಟು ಕುಗ್ಗಿದೆ. ಪೊಲೀಸರ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ದಾಳಿಗಳು ಮತ್ತು ನಿರಂತರ ಕಣ್ಗಾವಲುಗಳಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಬದುಕುಳಿಯುವುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

" ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ. ನಮ್ಮ ದಶಕಗಳ ಅನುಭವ ಹೇಳುತ್ತದೆ, ಅವರು ಅಸಾಧಾರಣ ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ದೃಢ ಸಂಕಲ್ಪ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಿಜ, ಇತ್ತೀಚಿನ ತಿನ್ನೇರಡಾದ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅವರು ಹಿಂದೆಂದೂ ಎದುರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಅವರ ಅಂತ್ಯದ ಸೂಚನೆ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ." — ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಪೊಲೀಸ್‌ನ ನಿವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾರಿ

ಆಡಳಿತದ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ, ಚಳುವಳಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ

ಹಲವು ಸವಾಲುಗಳಿದ್ದರೂ, ಸರ್ಕಾರವು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಶೂನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬುವಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಅರಣ್ಯ ಹಕ್ಕು ಕಾಯ್ದೆ (FRA) ಮತ್ತು ಪಂಚಾಯತ್ ರಾಜ್ (ವಿಸ್ತರಣೆಗಾಗಿ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ) ಕಾಯ್ದೆ (PESA) ಯಂತಹ ಕಾನೂನುಗಳು ಸ್ಥಳೀಯರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನೀಡಿವೆ.

ಇದು ಮಾವೋವಾದಿಗಳ "ಜಲ್, ಜಂಗಲ್, ಜಮೀನ್" (ತಮ್ಮ ನೀರು, ಕಾಡು, ಭೂಮಿ ಹಕ್ಕು) ಘೋಷಣೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದೆ. ಇನ್ನು ಸರ್ಕಾರದ ಅತಿರೇಕದ ಕ್ರಮಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಜನರನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುವುದು ಅವರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ರಸ್ತೆಗಳ ವ್ಯಾಪಕ ಜಾಲ ಈಗ "ಪ್ರವೇಶವಿಲ್ಲದ ವಲಯ"ಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಆಳ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೂ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದೆ. ಪೊಲೀಸರು ಅವರ ಸ್ವಯಂ-ಘೋಷಿತ "ಮುಕ್ತ ವಲಯ"ಗಳನ್ನು ಭೇದಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ನಡೆಸಿರುವ ಇತ್ತೀಚಿನ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ಸರ್ಕಾರಿ ಯೋಜನೆಗಳು ಈಗ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗಳು ಮತ್ತು ನೆಲೆಗಳ ಸುತ್ತ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕೇಂದ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಜನರಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತಿವೆ, ಆದರೂ ಕಲ್ಯಾಣ ವಿತರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಸುಧಾರಣೆ ಬೇಕಿದೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸಂಪರ್ಕ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದು, ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಹೊಸ ದಿಗಂತಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿದೆ.

ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಮುಂದಿನ ಹಾದಿ: ಸವಾಲುಗಳ ಸುಳಿ

ಮಾವೋವಾದಿ ಚಳುವಳಿಗೆ ಇಂಧನವಾಗಿದ್ದ ಅಸಮಾಧಾನದ ಮೂಲಗಳು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಒಣಗಿವೆ. "ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಜಾರ್ಖಂಡ್‌ನಂತಹ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮರೆಮಾಚಲು ಮತ್ತು ಮರುಸಂಘಟನೆಗೊಳ್ಳಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರದೇಶಗಳಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲ ಬೆಂಬಲಿಗರ ಜಾಲವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಸ್ವಂತ ಹೇಳಿಕೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 500 ಸದಸ್ಯರಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ಇವುಗಳನ್ನು ಮಾವೋವಾದಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಯೇ ಎಂದು ಕಾದು ನೋಡಬೇಕು" ಎಂದು ಆ ಅಧಿಕಾರಿ ವಿವರಿಸಿದರು.

ಆದರೆ, ಹೊಸ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಸರ್ಕಾರವು ಹಿಂದೆ ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ, ನೇಮಕಾತಿ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕುಸಿದಿದೆ. "ನಮ್ಮ ಸ್ಥಳೀಯ ಬೆಂಬಲ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ" ಎಂದು ಬಸ್ತರ್ ಮತ್ತು ಗಡ್ಚಿರೋಲಿ ಪೊಲೀಸರ ಮುಂದೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಶರಣಾದ ಇಬ್ಬರು ಪ್ರಮುಖ ಸದಸ್ಯರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಚಳುವಳಿಯ ಬಲವು ಸ್ಥಳೀಯರ ಬೆಂಬಲದ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿತ್ತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅದು ಮಿಲಿಟರಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದ್ದಾಗ. "ಕಣ್ಗಾವಲು ಹೆಚ್ಚಾದ ಕಾರಣ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರೊಂದಿಗೆ ಸಭೆ ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಒಬ್ಬ ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ಈಗ ಸ್ಥಳೀಯ ಆದಿವಾಸಿ ಯುವಕರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಇದು ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಜೀವನವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿಸಿದೆ. ಭೂಪ್ರದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಇವರಿಗೆ ಇರುವ ಪರಿಚಯದಿಂದಾಗಿ, ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿವೆ.

"ಹೊಸದಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡವರಲ್ಲಿ ಶರಣಾದ ನಕ್ಸಲರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ಫೋಟಕಗಳ ಸಂಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಗೆರಿಲ್ಲಾಗಳ ಚಲನೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಇರುವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಕ್ಷಣದ ಮಾಹಿತಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಇವರು ತುಂಬಾ ಉಪಯುಕ್ತರು" ಎಂದು ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢ ಪೊಲೀಸ್‌ನ ಹಿರಿಯ ಗುಪ್ತಚರ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೇಳಿದರು. "ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ (ಮಾವೋವಾದಿ)ಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಬಸವರಾಜು ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರೀಯ ಸಮಿತಿ ಸದಸ್ಯ ಸುಧಾಕರ್ ಅವರ ಇತ್ತೀಚಿನ ಹತ್ಯೆಗಳು, ಪೊಲೀಸರು ಸ್ಥಳೀಯರನ್ನು ಮತ್ತು ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ತಂಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರಿಂದ ಆದ ಲಾಭಗಳಿಗೆ ಉದಾಹರಣೆಗಳು" ಎಂದು ಅವರು ಸೇರಿಸಿದರು.

ಹೊರ ಜಗತ್ತಿನ ಕದತಟ್ಟು, ಹೊಸ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳು

ಒಳಗಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಜನರು ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಸಾಧಿಸಿದಾಗ, ಟೆಲಿವಿಷನ್ ಸೆಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ಗಳಂತಹ ಗ್ಯಾಜೆಟ್‌ಗಳು ಅವರ ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿವೆ.

"ಅವರು ಹಿಂದೆಂದೂ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಇಷ್ಟು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಸಂಪರ್ಕ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯುವಕರಲ್ಲಿ, ಹೊಸ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದೆ" ಎಂದು ಬಿಜಾಪುರ ಪೊಲೀಸ್ ವರಿಷ್ಠಾಧಿಕಾರಿ ಜಿತೇಂದ್ರ ಯಾದವ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕಾಡುಗಳ ಆಳದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿತರಾಗಿದ್ದ ಆದಿವಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮ ತಹಸೀಲ್ ಕಚೇರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ, ಜಗದಲ್‌ಪುರ್ ಮತ್ತು ರಾಯ್‌ಪುರದಂತಹ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಅವರಿಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ, ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬಹುತೇಕರು ತಮ್ಮ ಪರಿಮಿತಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದು, ಅವರಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಹೊಸ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ.

"ಹಿಂದೆ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಯುವಕರನ್ನು [ಕಾರ್ಲ್] ಮಾರ್ಕ್ಸ್, [ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್] ಲೆನಿನ್ ಮತ್ತು ಮಾವೋ [ಝೆಡಾಂಗ್] ತತ್ವಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರಗಳಿವೆ ಎಂದು ನಂಬಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ನೋಡಿದ ನಂತರ, ಅವರು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಸೇರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ" ಎಂದು ಪ್ರಬಲ ದಂಡಕಾರಣ್ಯ ವಿಶೇಷ ವಲಯ ಸಮಿತಿ (DKSZC)ಯ ವಿಭಾಗೀಯ ಸಮಿತಿ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದ ಗಿರಿಧರ್, ಒಬ್ಬ ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿ, ಹೇಳಿದರು.

"ಅವರಿಗೆ ಇಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಧ್ಯ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 250 ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ಸದಸ್ಯರು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 150 ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ಫೋಟಕ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳೂ ನಾಶವಾಗಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಉತ್ತುಂಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, 1,000 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ಮಿಲಿಷಿಯಾಗಳು ಮತ್ತು 2,000 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಹೋರಾಟಗಾರರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಆ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ." — ಸುಂದರಾಜ್ ಪಟ್ಟಿಲಿಂಗಮ್, ಬಸ್ತರ್ ಐಜಿ

ಅಷ್ಟು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಕೈಬಿಡದವರು

ನಾರಾಯಣಪುರದ ಪುನರ್ವಸತಿ ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿರುವ ಅನೇಕ ಶರಣಾದ ನಕ್ಸಲರು ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಅವರ ಹಿಂದಿನ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಮನೋಬಲ ನಿಜಕ್ಕೂ ಮುರಿದುಬಿದ್ದಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದೇ?

"ನಾನು ಹಾಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕೈಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಂತಹ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೊಸ ನೆಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದು. ಜಾರ್ಖಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ, ಇದು ಅವರ ಮುಂದಿನ ದೊಡ್ಡ ಭದ್ರಕೋಟೆಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ಅವಕಾಶವೂ ಇದೆ" ಎಂದು ಗಡ್ಚಿರೋಲಿಯಿಂದ ಬಂದ ಹಿರಿಯ ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿ ಹೇಳಿದರು.

ಅನಿಶ್ಚಿತ ಭವಿಷ್ಯ, ಗುಪ್ತ ತಂತ್ರಗಳು

ಬಿಜಾಪುರ ಎಸ್‌ಪಿ ಯಾದವ್ ಸೂಚಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳು "ತಮ್ಮ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಬೆಟಾಲಿಯನ್ 1 ರಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವ ಭಯದಿಂದ." ಆ ಬೆಟಾಲಿಯನ್ ಸುಮಾರು 200 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ಗೆರಿಲ್ಲಾಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಯಾದವ್ ಸೇರಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ: "ಬಸವರಾಜು ಅವರ ಮರಣದ ನಂತರ ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೊಸ ನಾಯಕನನ್ನು ಆತುರದಿಂದ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸೇರುವುದು ಅವರಿಗೆ ಕಷ್ಟ. ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ."

ಹೆಚ್ಚಿನ ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಭೂಪತಿಯನ್ನು (ಅಲಿಯಾಸ್ ಮಲ್ಲೋಜುಲಾ ವೇಣುಗೋಪಾಲ್) ಮುಂದಿನ ಸಂಭವನೀಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಭೂಪತಿಯ ಪತ್ನಿ ವಿಮಲಾ ಸಿದಾಮ್ (ಅಲಿಯಾಸ್ ತರಕ್ಕಾ), ಹಲವು ಸಮಯದಿಂದ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು, ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಭೂಗತ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಇದ್ದ ನಂತರ ಈ ವರ್ಷದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಗಡ್ಚಿರೋಲಿ ಪೊಲೀಸರ ಮುಂದೆ ಶರಣಾದರು.

ತರಕ್ಕಾ ದ ಫೆಡರಲ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿ, ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವವರು ತಮ್ಮ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಚಳುವಳಿ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲ ಮುಂದುವರಿಯಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಭೂಪತಿ, ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಷದ ಮುಖ್ಯ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದಾರೆ.

ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ಏಪ್ರಿಲ್-ಮೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ 21 ದಿನಗಳ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿ 31 ಮಾವೋವಾದಿಗಳನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದ ಕರ್ರೆಗುಟ್ಟಾ ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಭೂಪತಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಇದ್ದರು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಈ ಸಂಘರ್ಷದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಮಾವೋವಾದಿ ವಿರೋಧಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಾಗಿದ್ದು, ಸುಮಾರು 10,000 ಭದ್ರತಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು.

ಅಂತ್ಯದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಯುದ್ಧ?

ನಿಷಿದ್ಧ ಸಂಘಟನೆಯ ಕೇಂದ್ರೀಯ ಸಮಿತಿಯು, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 40 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ, ಈಗ 20 ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಇಳಿದಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ, ಪೊಲಿಟ್ ಬ್ಯೂರೋ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 10-12 ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ, ಈಗ ಕೇವಲ ಮೂರು ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಪೊಲೀಸ್ ಅಂದಾಜಿಸಿದೆ.

ಅವರ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮಧ್ಯ ಭಾರತದ ಭದ್ರಕೋಟೆ ನಾಶವಾಗಿದ್ದು, ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸೋತ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಇದು ತಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು. ಭದ್ರತಾ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನಂಬಿದ್ದಾರೆ, ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪುಗಳು ಈಗ ಸಣ್ಣ ಘಟಕಗಳಾಗಿ ವಿಭಜನೆಯಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಭದ್ರತಾ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯಲು ಹಳೆಯ IED ಸ್ಫೋಟದ ತಂತ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸಬಹುದು.

ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ, ಸುಕ್ಮಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಜಗರ್ಗುಂಡಾ ಪಟ್ಟಣದ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಸಣ್ಣ ತಂಡದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಬಂದು, ತರಕಾರಿ ಖರೀದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮೂವರು ಪೊಲೀಸರನ್ನು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಇನ್ನೂ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

> "ಅವರು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕೈಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಂತಹ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೊಸ ನೆಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದು. ಜಾರ್ಖಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ, ಇದು ಅವರ ಮುಂದಿನ ದೊಡ್ಡ ಭದ್ರಕೋಟೆಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ಅವಕಾಶವೂ ಇದೆ." — ಗಡ್ಚಿರೋಲಿಯಿಂದ ಬಂದ ಹಿರಿಯ ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿ

ಪುನರ್​ ಸಂಘಟನೆ: ಪುಟಿದು ಏಳುವ ಕನಸು?

2024ರ ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಸರ್ಕ್ಯುಲರ್ ತಮ್ಮ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ತೀವ್ರವಾದ ಭದ್ರತಾ ದಾಳಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವಂತೆ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ವಿಭಜನೆಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿತು.

"ಅವರಿಗೆ ಇಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಧ್ಯ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 250 ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ಸದಸ್ಯರು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 150 ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ಫೋಟಕ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳೂ ನಾಶವಾಗಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಉತ್ತುಂಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, 1,000 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ಮಿಲಿಷಿಯಾಗಳು ಮತ್ತು 2,000 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಹೋರಾಟಗಾರರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಆ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಬಸ್ತರ್ ಪೊಲೀಸ್ ಇನ್ಸ್‌ಪೆಕ್ಟರ್ ಜನರಲ್ ಸುಂದರಾಜ್ ಪಟ್ಟಿಲಿಂಗಮ್ ಹೇಳಿದರು.

ಶರಣಾದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು, ಜೊತೆಗೆ ಚಳುವಳಿಯ ವಿವಿಧ ಏರಿಳಿತಗಳನ್ನು ಕಂಡ ಸ್ಥಳೀಯ ಪತ್ರಕರ್ತರು, ಮಾವೋವಾದಿಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲು ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲ.

"ಅವರು ಹಂಚಿಹೋಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರೊಂದಿಗೆ ನಾಗರಿಕ ಉಡುಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ತಂಡಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಬಹುದು" ಎಂದು ಇಬ್ಬರು ಶರಣಾದ ಹಿರಿಯ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಹೇಳಿದರು. "ಅವರು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ತೊರೆಯುವುದಿಲ್ಲ."

ಪೋಸ್ಟ್‌ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್: ಹೊಸ ಆಶ್ರಯ ತಾಣಗಳ ಹುಡುಕಾಟ

2024ರಲ್ಲಿ ಸಿಪಿಐ (ಮಾವೋವಾದಿ) ಯ ಆಂತರಿಕ ಸಂಭಾಷಣೆಯು, ಈ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಭದ್ರತಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳ ಮುಂದೆ ಅವರು ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯಲು ಮತ್ತು ತಮ್ಮನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ರಹಸ್ಯ ಆಶ್ರಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಉನ್ನತ ಸದಸ್ಯರು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಸ್ತುತ, ಮಣಿಪುರದಲ್ಲಿ ಐದು, ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ 22, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ 13, ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಎರಡು, ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 40 ಇಂತಹ ಆಶ್ರಯಗಳು ಇವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ತಕ್ಷಣ ಗುರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಈ ದಾಖಲೆ, ಇನ್ನೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಡೊಮೇನ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ, ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಇತರ ಈಶಾನ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳ ದೂರದ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಆಶ್ರಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಈ ದಾಖಲೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ತಮ್ಮ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದೆ.

ಬಸ್ತರ್ ಬ್ಯಾಟಲ್​ ಸರಣಿಯ ಇತರ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಿ

Battle for Bastar Part 1: ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಭದ್ರಕೋಟೆ ಛಿದ್ರವಾಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ?

Battle for Bastar Part 2: ಮಾವೋವಾದಿಗಳಿಗೆ ತಿರುಗುಬಾಣವಾದ ಬಹುಮುಖಿ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರ

Battle for Bastar Part -3: ನಿಷೇಧಿತ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿನ ದಾಳಿ

ಸರಣಿಯ ಕೊನೆಯ ಭಾಗ: ಕೊರಾಪುಟ್ ಪೊಲೀಸ್ ಶಸ್ತ್ರಾಗಾರ ದಾಳಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳು